Türkiye'nin kırsal kesiminde tarım ve hayvancılıkla uğraşan çiftçiler, son dönemde büyük bir sorunla karşı karşıya kaldılar. Yüksek maaş teklifleriyle çoban arayışına giren çiftçiler, umduklarını bulamamış ve bu durum onları farklı bir çözüm aramaya yöneltmiştir. 60 bin TL gibi cazip bir maaş sunan işverenler, buna rağmen çoban bulmakta zorlandıklarını belirtiyor. Çiftçiler, sorunlarına çözüm bulmak adına kendi aralarında sıra sistemi uygulamaya koyarak durumun üstesinden gelmeye çalışıyorlar.
Son yıllarda tarım ve hayvancılık alanında yaşanan gelişmeler, istihdamın niteliğini değiştirdi. Genç nüfusun büyük şehirlere göçü, kırsalda iş gücü bulmayı zorlaştırdı. Bu durum, özellikle hayvancılık sektöründe çoban arayan çiftçilerin sayısını artırdı. Çobanlık mesleği, toplumda yeterince değer görmemekte ve bu nedenle de pek çok kişi bu alanda çalışmayı tercih etmemektedir. Oysa, pek çok çiftçi, çobanlık için yüksek maaşlar sunmasına rağmen, bu işi yapacak kalifiye eleman bulmakta zorlanıyor. Çiftçiler, yalnızca para değil, aynı zamanda yaşam koşullarının iyileştirilmesi ve mesleğin prestijinin artırılması gerektiğini de vurguluyor. Bu noktada, çoban olmanın sadece geçim kaynağı değil, aynı zamanda toplumda bir değer taşıması gerektiği düşünülüyor.
Çiftçiler, kendi aralarında oluşturdukları sıra sistemi ile çoban ihtiyacını gidermeye karar verdiler. Bu sistem, çiftçilerin belirli günlerde ve saatlerde kendi aralarında çoban olarak dönüşümlü çalışmalarını içeriyor. Örneğin, bir çiftçi, başka bir çiftçinin koyunlarını otlatırken, başka bir çiftçinin hayvanlarına bakacak şekilde planlama yapılıyor. Bu sayede, bir kişi sürekli olarak çalışmak zorunda kalmadığı gibi, diğer çiftçiler de hayvanlarına bakacak bir eleman bulabiliyor. Çiftçiler, işbirliği yaparak hem işleri kolaylaştırıyorlar hem de maliyetlerini düşürüyorlar. Böylece, çiftçiler arasındaki dayanışma da artmış oluyor.
Yüksek maaşla çoban bulamama sorununun yanı sıra, görev paylaşımı ile iş yükünün hafifletilmesi, çiftçilerin moral ve motivasyonunu da artırdı. Çiftçiler, bu sistemin diğer çiftçilere de ilham vereceğini ve benzer uygulamaların yaygınlaşmasını umuyorlar. Böylece, kırsal kesimdeki iş gücü eksikliği sorununa alternatif çözümler geliştirmiş olacaklar. Hem maddi hem de manevi olarak birbirlerine destek olan çiftçiler, bu süreçte dayanışmanın önemini bir kez daha anladılar.
Bu sıra sistemi uygulaması, sadece hayvan bakımıyla sınırlı kalmayıp, tarım faaliyetlerine de uygulanabiliyor. Çiftçiler, hasat dönemlerinde de işbirliği yaparak, diğer çiftçilerin tarım işlerini yapılmasına yardımcı olabiliyorlar. Bu tür yenilikçi çözümler, kırsal alanda iş gücünün daha verimli bir şekilde kullanılması ve iş yükünün minimize edilmesi açısından önemli bir gelişme olarak öne çıkıyor.
Sıra sisteminin uygulanması ile birlikte, çiftçiler arasında oluşan sosyal bağlar da güçlenmiş durumda. Bir araya gelen çiftçiler, sadece iş yaparken değil, aynı zamanda sorunlarını da paylaşarak dayanışma içinde olduklarını hissetme fırsatı buluyorlar. Bu durum, gelecekte benzer sorunlarla karşılaşılmaması adına da önemli bir adım olarak değerlendiriliyor.
Özetle, 60 bin TL maaşla çoban bulamayan çiftçiler, kendi aralarında geliştirdikleri sıra sistemi ile hem ihtiyaçlarını karşılıyor hem de kırsal alandaki dayanışmayı güçlendiriyor. Bu sistem sayesinde, hem hayvanların bakımı daha düzenli hale geliyor hem de çiftçiler, iş yükünü paylaşarak sosyal birliğin, dayanışmanın ve yardımlaşmanın önemini derinlemesine kavrıyor. Sonuç olarak, kırsal alanda yaşanan istihdam sorunlarına yenilikçi çözümler üretmek, hem tarım hem de hayvancılık sektörünün geleceği açısından büyük bir önem taşıyor.